Woensdag 13 april 2022- Het fenomeen Esseline Louise Gummels is vrijdag 8 april 2022 heengegaan. Esseline heeft als kind gewoond op de plantage Hazard/Waterloo in Nickerie. Als zesjarige verhuisde ze naar Paramaribo om naar school te gaan. Enkele maanden later ontving Esseline Gummels het treurig bericht dat haar moeder was overleden aan de gevolgen van de Spaanse griep en wel kort na de geboorte van haar zoon Seppen.

Esseline wist nog dat de kinderen naar school gingen met zakjes mottenballen om hun nek, om niet besmet te raken. Ze groeide samen met haar zusje Marie op in Paramaribo, eerst bij de gezusters Lobato en later bij tante Kate Rogalli, een zus van haar vader. In de vakanties gingen ze meestal naar Nickerie, het district waaraan ze goede herinneringen heeft. Dit vertelde zij op 21 september 2015 in een interview met het blad “Parbode”.

“Ik zie zijn gezicht nóg voor me wanneer hij op ons stond te wachten bij de steiger wanneer we aankwamen met de boot. We sjouwden de hele dag rond op de plantages en soms mochten we met hem mee op de muilezel om zijn ronde over de plantages te maken”. Ze werkt er tot haar huwelijk met de onderwijzer Martin van der Jagt in 1934. In het jaar 1941 verhuisde Martin van der Jagt naar Aruba, om aan de slag te gaan bij de raffinaderij van de Lago.

In 1943 reist de man van Esseline met hun drie kinderen. Het gezin keert in 1950 terug naar Suriname waar Martin als onderwijzer in Moengo gaat werken. Na haar scheiding keerde zij in 1955 terug in Paramaribo, waar ze een paar jaar later werk vindt bij boekhandel Varekamp nu bekend als Vaco. “Ik hield me bezig met het assortiment en gaf mensen desgevraagd advies over de boeken”. Ze bleef daar werken tot aan haar pensioen in 1977. Tot nu toe herinneren mensen zich haar van Varekamp en Vaco.

Na haar pensionering wordt Esseline steeds meer een geliefde vraagbaak voor journalisten, schrijvers en andere mensen die op zoek zijn naar historische informatie. Haar geheugen laat haar zelden in de steek en ze maakt veel mensen blij met haar kennis van familieverbanden, namen, Paramaribo, Nickerie en plantages. Op haar honderdste, in 2012, organiseerde de familie een spetterend eeuwfeest waarvan zij en haar vele gasten met volle teugen genoten. Dat haar herinneringen haarscherp zijn, blijkt nog jaren daarna bij een doublecheck in krantenarchieven.

Wanneer ze op zoek is naar gegevens voor haar privé-archiefje, maakt ze gretig gebruik van de mogelijkheden van digitalisering. Terwijl haar hersenen nog op volle toeren draaien, begint haar lichaam dienst te weigeren. In de jaren die volgen, krijgt ze veel bezoek en telefoontjes van familie en vrienden, leest ze de krant en geniet ze van gezelschap, van lekker eten én van haar herinneringen. Ze leerde nog lange tijd nieuwe mensen kennen, onder wie tot haar grote vreugde de zoon van haar nene Sophie, en ontvangt op 26 februari 2022 zelfs president Chandrikapersad Santokhi aan haar bed.
De crematie van Esseline Gummels vindt in een besloten kring plaats op donderdag 14 april 2022 in het Pandit Jagdew Paragh Crematorium aan de Dr. Sophie Redmondstraat. Voorafgaand vindt in de Grote Aula de uitvaartdienst plaats met gelegenheid tot afscheid nemen.