Woensdag 03 april 2019 – Hij ziet zichzelf als een diverse kunstenaar. Eentje die zich niet alleen focust op één facet van kunst. De uiting van kunst is vrij en zonder limiet. Daniel Lemmer, een Surinaamse man, die dat niet als titel wil dragen en liever zegt: ‘Daniel Lemmer, geboren in Suriname’. Hij is een natuurtalent, vanwege zijn diverse kunstzinnige interesses in performance art/film, poëzie, schilderen en nog veel meer. Daniel kan dit ook nog gescheiden houden, vergeleken met andere kunstenaars. Zijn kunstzinnige interesses hebben hun eigen creatieve vakje waar energie in wordt gestopt, daarna is die fase ook voorbij en is er tijd voor een nieuwe uitdaging.

Energie

Vanwege de energie die een mens stopt in zijn dagelijkse bezigheden als werk, studie en sociale interacties, is het belangrijk om na te gaan wat de bron is van deze energie. Waar komt de energie vandaan? Waar stop je energie in? Hoe ontwikkel je je energie? Hoe wordt deze energie ontvangen? Zo divers als Daniel kan zijn, heeft hij zich ook beziggehouden met de dingen die minder kunstzinnig zijn. Hij werkte in de horeca, als leerkracht wiskunde en studeerde Psychologie alsook Sociologie. In deze fase onderdrukte hij zijn talent. Op een gegeven moment in zijn leven, stond hij stil bij de energie die hij gaf, en merkte geen voldoening meer te krijgen. ‘Het beste is weglopen, daar zit kracht in.’ Hij kijkt dan terug op de 25 schilderijen die door deze kracht tot stand kwam.

Schilderkunst

Het zijn 25 schilderijen, controversieel en absoluut geen serie van eerdere werken. De rode draad is; gebrek aan realiteit, want de titel op het schilderij, komt nergens overeen met wat het publiek ervaart. Daniel creëert bewust interactie met zijn publiek. Er is niets concreet en daar begint de gedachten uitwisseling tussen de kunstenaar, de toeschouwer en het schilderij zelf. Elk schilderij vraagt om aandacht; er zijn felle kleuren tussen donkere en dan donkere met een spekje kleur. Het verhaal is geschilderd op canvas, doek die de kunstenaar zelf prepareert. Als de schilderijen en de kunstenaar niet al apart zijn, verft Daniel ook nog met olieverf en acryl. Dit wordt binnen de kunst niet gedaan, vanwege de binding van de twee materialen. Waar Daniel inspiratie haalt; nergens, en overal. Hij werkt direct en onbewust, met en tussen mensen of geheel in eenzaamheid. Voor hem blijft het ook een verassing om zijn eigen kunsten te aanschouwen. Vol bewondering kijkt hij toe naar zijn expo ‘Huil Niet’ en vraagt zich af of hij, Daniel Lemmer, die geproduceerd heeft. Het is voor hem ook onbeschrijfelijk en zelf onrealistisch.-.

-Bron: Xaviera L. Arnhem-