Dinsdag 02 juli 2019 – Het samenvoegen van film en theater is het beste om de theatervoorstelling ‘Bountie’ te beschrijven. We zien op het witte doek eerst de chatcorrespondentie tussen Judith en Victor. Een pittige chatwisseling, waar de gezichtsuitdrukkking van de acteurs niet overeenkomt. Vooraf is al bekend dat het stuk gaat over één Surinaamse vrouw en één Nederlandse man met als thema ‘Materialisme’. Je staat er dus bijna op te wachten, wanneer je dat in de chatwisseling terugziet. Maar het gaat over verblijf in Suriname. Voor het gevoel denkt Judith aan de euro’s die ze kan verdienen bij Viktor. Hij landt en het beeld voert je mee naar de Ballroom van Torarica, waar ze elkaar om de hals vliegen. Naar mijn gevoel is Judiths karakter overdreven. Heeft Viktor dat na een tijdje niet door? Niet echt, want hij lijkt iets te verbergen. Judith’s karakter wordt heel snel geportreteerd als iemand met een dubbele agenda, en super gemeen is. De lichteffecten en muziek die bij het karakter worden gezet geven je ook het gevoel dat Judith veel in haar schild voert om hem uit te melken. Ze gaan naar huis; Judith’s huis en de rit is ‘aangenaam’ want thuis aangekomen hebben ze een ‘kleine’ tak-taki (geen intense woordenwisseling). Er is veel te zien van Judith’s wisselvallige karakter om haar doel niet uit het oog te verliezen. Viktor probeert zich vaak genoeg in te houden, merken we gedurende het spel. Om Viktors aandacht te blijven houden en zeker ook zijn geld, doet Judith iets super gemeen, wat haar niet in dank wordt genomen. Nu komt Viktors ware aard naar boven. Viktor blijkt niet helemaal de normale rijke man te zijn. Ook heeft hij een agenda; een gruwelijke gemene agenda. ‘Bountie’ heeft een open einde en laat het publiek zelf het slot invullen. Het stuk heeft iets van een psychopatische genre; met wat scheldwoorden en typische Surinaamse en Nederlandse uitdrukkingen in de gesprekken. Interessant is dat Surinaamse componisten zijn gevraagd om invulling te geven aan de muziek. Human van Carter, een talentvolle Surinaamse zanger en songwriter, is de soundtrack van

Bountie. Rajiv Ganga de regisseur, die zijn debuut maakt met zijn eerste theater stuk kreeg ook steun van sponsoren, die zichtbaar in het stuk zijn verwerkt. De films die het stuk ondersteunen zijn ook uitgevoerd door Surinaamse flmmakers. Bij een film hoort de credits, personen die hebben meegewerkt en bijgedragen om de ‘film’ een feit te maken. Zo heeft Rajiv met zijn filmisch theaterstuk een nieuw concept neergezet in de theaterwereld van Suriname.-.

-Verslag: Xaviera L. Arnhem-