Op tafel staat een klein flesje met wat aarde, afkomstig uit de tuin van zijn vader, in de hoek van de kamer een grote, stoffige koffer met daarin een berg kleren en schoenen. “Die heb ik in alle haast gepakt,” zegt de Afghaanse oorlogsfotograaf Massoud Hossaini. “Mijn fototoestellen, laptop, harddisks met al mijn werk en die koffer, dat is alles wat ik nog heb. Geld kan ik niet meer opnemen, want mijn Afghaanse bankrekening is niet meer toegankelijk. Geen idee of ik er ooit nog bij kan komen,” zegt hij berustend.

Hossaini is sinds 16 augustus in Nederland. De locatie waar hij verblijft wil hij om veiligheidsredenen geheim houden.

Hossaini zit dag en nacht aan de telefoon. Hij belt met collega’s, vrienden en dierbaren. Hij mag dan net op tijd zijn weggekomen uit Kabul, veel mensen die hij kent zitten in doodsnood ondergedoken en vrezen voor de klop op de deur door de Taliban. Over de nabije toekomst van zijn vaderland is Hossaini somber. “Ik weet niet of ik mijn land ooit nog terugzie,” zegt hij. “De Taliban hebben de beschikking over een enorm wapenarsenaal, ze zijn de machtigste terreurgroep ter wereld.”