Al jaren zijn er flinke medicijntekorten. “Patiënten komen dan zonder medicijnen te zitten”. InnoGenerics produceerde jaarlijks zo’n 600 miljoen medicijnen voor de Nederlandse markt, waaronder middelen tegen epilepsie, hart- en vaatziekten, diabetes, antidepressiva, antipsychotica, antibiotica, pijnstillers en bloedverdunners. Het gaat daarbij om zogenaamde ‘generieke’ medicijnen, een soort kopie van een merkmedicijn. “Het heeft niet een eenvoudige oplossing”, vertelt minister Ernst Kuipers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan RTL Nieuws.

“Het zorgt voor voortdurende stress, angst en onzekerheid bij patiënten en verzorgers”. De Hartstichting ziet vergelijkbare zorgen voorbijkomen bij hart- en vaatpatiënten. Shereeta Rosheuvel is een van de mensen die zich ernstige zorgen maakt. Haar 17-jarige zoon Joshua lijdt aan zware epilepsie en is afhankelijk van de medicijnen Carbamanzepine en Clobazam. Die laatstgenoemde was een tijd niet leverbaar, waardoor ze een ander medicijn moesten proberen. “Maar als er ook tekorten ontstaan met Carbamenzepine, dan weet ik het echt niet meer”.

Minister Kuipers kan de zorgen ook niet wegnemen. Hij benadrukt dat het geneesmiddelentekort niet alleen in Nederland speelt, maar ook in andere Europese landen en elders in de wereld. Volgens Kuipers gaat het om de partijen die het middel op de markt brengen, de groothandel, de verzekeraar, de voorschrijver en ‘uiteraard ook de overheid’.

Ondertussen neemt de afhankelijkheid van China en India voor de generieke geneesmiddelen toe. De tekorten kunnen voor flinke problemen zorgen voor patiënten. Er zijn nog enkele andere fabrieken in Nederland die soortgelijke medicijnen produceren als InnoGenerics, alleen kunnen die volgens Bart van den Bemt, bijzonder hoogleraar gepersonaliseerde farmaceutische zorg bij het Radboudumc, de tekorten niet zomaar oplossen. “Dat vraagt capaciteit van fabrieken die ook andere generieke medicijnen moeten maken en het is reëel dat die capaciteit een probleem wordt”. Vergelijkbare medicijnen importeren uit andere landen in Europa, is ook niet meteen een oplossing.

“Voor bepaalde medicijnen bestaat er geen echt alternatief. Zeker niet voor patiënten met unieke behandelingen, zoals epilepsie. In het slechtste geval lukt dat niet. Vooral voor een paar duizend ouderen kan dit nare gevolgen hebben.”

-rtlnieuws.nl-