Kathleen Folbigg is vrijgesproken van moord op haar vier kinderen, nadat zij daar ten onrechte twintig jaar voor in de gevangenis had gezeten. De Australische rechter heeft donderdag vastgesteld dat het eerder gebruikte bewijs niet betrouwbaar was.

Folbigg zat een celstraf van dertig jaar uit na haar veroordeling in 2003. Ze werd ervan beschuldigd dat ze haar vier kinderen heeft omgebracht tussen 1989 en 1999. Op het moment van hun dood waren de kinderen tussen negentien dagen en achttien maanden oud.

Begin dit jaar werd ontdekt dat er wetenschappelijk bewijs was dat Folbiggs kinderen een natuurlijke dood zijn gestorven. Haar twee dochters deelden dezelfde genetische afwijking. De twee zoons hadden waarschijnlijk een neurologische aandoening. Na deze bevindingen werd Folbigg al gratie verleend en kwam ze vrij uit de gevangenis. Donderdag constateerde de rechtbank dat de bevindingen van de onderzoekers klopten en werd Folbigg definitief vrijgesproken. De rechtbank constateerde dat er redelijke twijfels zijn of de veroordeling terecht was.

De oorspronkelijke veroordeling was gebaseerd op dagboeken van Folbigg, die werden gebruikt om haar te schetsen als een onstabiele moeder, met veel woede in zich. Volgens Folbigg waren die teksten alleen geschreven om haar persoonlijke gevoelens te kunnen uiten na de dood van haar kinderen. Er was nooit forensisch bewijs dat Folbigg haar kinderen had gedood.

‘Grootste gerechtelijke dwaling in Australië’

Nadat de rechter de vrijspraak bekend had gemaakt, barstte Folbigg in tranen uit. Folbigg vertelde journalisten dat ze twee decennia te maken heeft gehad met “ongeloof en vijandigheid”. “Ik vind dat de maatschappij moet nadenken voordat een ouder wordt beschuldigd van geweld tegen zijn of haar kinderen.” Folbigg gaat compensatie eisen voor de jaren dat ze in de gevangenis heeft gezeten.

De zaak van Folbigg kreeg door de jaren heen veel aandacht. Tijdens haar veroordeling werd Folbigg “de slechtste Australische moeder” genoemd. Dat

beeld is nu bijgedraaid naar “de grootste gerechtelijke dwaling in de Australische geschiedenis”.

-nu.nl-