Op 26 maart 1953 kondigde de Amerikaanse medisch onderzoeker dr. Jonas Salk in een nationale radioshow aan dat hij succesvol een vaccin had getest tegen poliomyelitis, het virus dat polio veroorzaakt. Het jaar daarvoor, in 1952, werden er in de Verenigde Staten 58.000 nieuwe gevallen van polio gemeld, waarbij meer dan 3.000 mensen stierven aan de ziekte. Dr. Salk werd geprezen voor zijn werk bij het bestrijden van polio, een ziekte die vooral kinderen treft en bekend staat als ‘kinderverlamming’.

Polio is een ziekte die het zenuwstelsel aantast en verlamming kan veroorzaken. Tot de ontdekking van het vaccin waren quarantaines en de ‘ijzeren long’ de enige behandelingen tegen de ziekte. De ontdekking van het poliovaccin door Dr. Salk betekende een keerpunt in de strijd tegen de ziekte, die in de eerste decennia van de 20e eeuw vaak epidemisch was.

Dr. Salk, geboren in 1914 in New York City, begon zijn onderzoek naar virussen in de jaren dertig en speelde een cruciale rol bij de ontwikkeling van het poliovaccin. Zijn werk heeft wereldwijd miljoenen levens gered en heeft geholpen om polio bijna uit te roeien.