Dominique Pelicot is donderdag veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf voor het drogeren, misbruiken en laten verkrachten van zijn vrouw Gisèle.

Pelicot is door de rechtbank in het Franse Avignon ook veroordeeld voor het verkrachten van de vrouw van een medeverdachte en het maken van beelden van “seksuele aard” van zijn dochter en schoondochters. Twintig jaar is de maximale celstraf die hij kon krijgen.

Vijftig andere mannen tussen de leeftijd van 26 en 74 jaar staan ook terecht in deze zaak. Zij zijn allemaal schuldig bevonden, de meesten aan verkrachting. Anderen zijn schuldig bevonden aan poging tot verkrachting of aanranding.

Zij kregen straffen tussen de drie en vijftien jaar, beduidend lager dan de eisen die uiteenliepen van vier tot achttien jaar. De mannen hebben tien dagen om hoger beroep aan te tekenen, maar meerderen hebben al gezegd dat niet te gaan doen.

De grote rechtszaak die afgelopen september is begonnen, heeft Frankrijk en de rest van de wereld geschokt. De 71-jarige Dominique Pelicot drogeerde zijn 72-jarige vrouw Gisèle tussen 2011 en 2020 en nodigde andere mannen uit om haar te verkrachten. Hij maakte daar videobeelden van.

Twintig verdachten zijn niet gevonden

Via de beelden die Pelicot had gemaakt, kon de politie de identiteit van vijftig verdachten achterhalen. Twintig verdachten zijn niet gevonden. Sommigen zijn overleden en anderen zijn op de vlucht geslagen.

Gisèle Pelicot wist niet wat er met haar was gebeurd. Ze had in die tijd last van geheugenverlies en black-outs, die zij zag als tekenen van alzheimer of een hersentumor. Later bleken dit gevolgen te zijn van de middelen die haar man haar had toegediend.

Rechtszaak schokte Frankrijk

Hoewel de rechtbank Gisèle Pelicot adviseerde de zaak achter gesloten deuren te laten plaatsvinden, besloot ze dat de zaak openbaar behandeld moest worden. Daardoor mogen media haar volledige naam gebruiken en konden beelden van de verkrachtingen in de rechtszaal vertoond worden.

Die keuze maakte ze “uit solidariteit met andere vrouwen die niet worden erkend als slachtoffers van seksuele misdrijven”. Ze hoopt dat haar zaak ervoor zorgt dat “niemand dit ooit nog hoeft mee te maken”. Op die manier wordt volgens haar team de schaamte bij de verdachten gelegd in plaats van bij het slachtoffer.

-nu.nl-