Miguel Morales verliet zijn vrouw en twee jonge kinderen in 1984. Tien jaar later verklaarde een rechter hem officieel dood; er was nooit meer iets van hem vernomen. Nog eens dertig jaar later overleed hij voor de tweede keer, dit keer echt. Hij bleek een van de 224 doden bij de overstromingen in Valencia.

Zijn twee dochters geloofden het eerst niet, toen hen begin november werd meegedeeld dat hun vader dood was aangetroffen in een sinaasappelboomgaard net buiten Valencia, in de buurt van het vliegveld. We dachten dat door alle chaos rond die overstromingen namen waren verwisseld, want onze vader kon het niet zijn, vertelde dochter Sara deze week aan een Spaans televisiestation. Tot ze ons zeiden dat het echt zijn vingerafdrukken waren.

Miguel Morales, die nu 72 jaar zou zijn, verliet op 32-jarige leeftijd zijn huis in Durcal, in de buurt van Granada, om er nooit meer terug te keren. Hij was weleens vaker weggebleven, enkele dagen, tot een maand aan toe. Morales kende psychische problemen, was al eens opgenomen geweest. Maar dan verscheen hij na een tijdje gewoon weer. Hij werkte met gips in de bouw.

Zijn familie dacht dat hij ergens als dakloze voortleefde

Dit keer werd er echter nooit meer iets van hem vernomen. Hij had niks meegenomen, ook zijn portemonnee niet. Mobiele telefoons bestonden nog niet. In de jaren erna nam hij geen geld op van rekeningen die op zijn naam stonden, er was geen bezoek aan een dokter of ziekenhuis, geen aanhouding door de politie, geen aanvraag van pensioen. Helemaal niets. Zijn familie dacht dat hij ergens als dakloze voortleefde. Na de rechtmatige periode van tien jaar werd Miguel Morales in 1994 door een rechter officieel dood verklaard.

Eind oktober vorig jaar werd de regio Valencia, 500 kilometer ten noordoosten van Durcal, getroffen door zware overstromingen. Het dodenaantal was uiteindelijk 224 mensen, drie mensen zijn nog vermist. Dagenlang waren artsen bezig in een speciaal ingerichte hal de lichamen te identificeren. Van Miguel Morales bleken in het systeem vingerafdrukken te bestaan; om het Spaanse identiteitsbewijs DNI te verkrijgen moeten die worden afgenomen.

‘Alsof hij altijd een soort spook is geweest’

Sara, de jongste dochter, was 2 jaar toen haar vader verdween, haar zus Jessica 3. Eigenlijk hebben we hem nooit gekend, vertelde ze aan de krant ABC. Alsof hij altijd een soort spook is geweest. We hadden zo graag van hem willen horen waarom hij ons heeft verlaten en nooit meer van zich heeft laten horen.

Haar moeder, Antonia, heeft het er erg moeilijk mee gehad, vertelde ze. Maar ze heeft altijd het gevoel gehouden dat hij nog leefde. En dat gevoel was juist. Tot een enorme stroom water en modder dertig jaar na zijn officiële dood daadwerkelijk een einde aan het leven van Miguel Morales maakte, tussen de sinaasappelbomen bij Valencia. Hij was gestikt in de modder, aldus de autopsie.

Antonia had allang een nieuw leven met een andere man opgebouwd. En die hebben we altijd als onze vader beschouwd, aldus Sara.

-ad.nl-