Woensdag 29 april 2020 – Diego Pablo ‘Cholo’ Simeone. De vleesgeworden guerillero van het voetbal vierde gisteren zijn 50ste geboortedag . Een portret van de man die van antivoetbal een kunst heeft gemaakt.

30 juni 1998. Scheidsrechter Kim Milton Nielsen blaast rond een uur of tien ’s avonds op z’n fluitje. Argentinië en Engeland kijken elkaar in de ogen voor een plaats in de kwartfinales van het WK voetbal in Frankrijk. Na een geweldige eerste helft staat het 2-2. De tweede helft is geen twee minuten bezig of een bitse

Argentijn loopt wonderboy David Beckham snoeihard in zijn rug aan. Kim Milton Nielsen heeft een overtreding gezien, zonder meer.

De logische reactie van Beckham komt enkele tellen later. Hij haalt met de hak van de meest verfijnde voet die het Engelse voetbal gekend heeft uit naar het scheenbeen van zijn belager. De Argentijn gaat neer, moord en brand schreeuwend. Beckham krijgt rood. Engeland houdt nog een helft en twee verlengingen stand, maar moet na penalty’s toch afdruipen. Argentinië naar de kwartfinales, met dank aan een kunstgreep uit het repertoire van Diego Simeone.

Illustratiever kun je het haast niet bedenken. Het is Diego Simeone ten voeten uit. Niet dat de man in Buenos Aires als straatjongen ter wereld kwam. Simeone groeide op in Palermo, één van de betere wijken in de Argentijnse hoofdstad. Via Velez Sarsfield belandde hij als voetballer in Europa waar hij als box-to-boxmiddenvelder hoogtijdagen kende bij Atlético Madrid (dubbel landstitel-beker in 1996), Inter (winst UEFA Cup in 1998) en Lazio (dubbel landstitel-beker).

-ad.nl-