Vrijdag 29 Oktober 2021- De jaren na zijn dubbele goud in Pyongyang zijn hobbelig geweest, met afgelopen zomer nog een spannende paar weken door hartproblemen. Maar aan de vooravond van de WK-afstanden is Kjeld Nuis (31) volledig fit en klaar voor een nieuw olympisch seizoen. “Ik wil ook de Spelen van 2026 halen.”
Hein Otterspeer maakt er altijd maar een grapje van. “Kjeld kan nog door een vrachtwagen worden aangereden, hij rijdt de volgende dag toch wel”, zegt de schaatser van Team Reggeborgh als zijn ploeggenoot weer eens een ongelukje heeft gehad. “Het is ook echt zo, ik kan fysiek gezien een hoop hebben”, zegt Nuis met een lach in gesprek met NU.nl.
Eind 2016 knalde de geboren Zuid-Hollander bij een ritje met de mountainbike op een boom bij een trainingskamp in het Italiaanse Collalbo. Twee weken later won hij met een ingetapete schouder de 1.000 en 1.500 meter bij de wereldbeker in Heerenveen. Een week voor de Olympische Spelen van 2018 sloeg Nuis bij een fietsritje in Collalbo over de kop bij een aanrijding met een auto. Hij had amper een schrammetje.
En vorige maand nog schoof Nuis bij een fietsrit op Mallorca samen met ploeggenoot Wesly Dijs over het natte asfalt en kreeg hij een tandwiel in zijn enkel. Twee dagen later zette hij persoonlijke records neer bij een kracht- en bij een sprinttraining. “Hein grapte: ‘Tuurlijk, deze gast komt weer met schrik vrij'”, aldus Nuis. “Ik heb veel ziekenhuisbezoekjes gehad, maar het is nooit iets supererg. Even afkloppen, maar het komt altijd wel weer goed.”
In juli vreesde de olympisch kampioen op de 1.000 en 1.500 meter even dat het een keer echt misging. Een paar dagen na zijn eerste prik met het Pfizer-vaccin werd Nuis flink ziek. Onderzoek in het ziekenhuis toonde aan dat hij een ontstoken hartzakje had, een bekende maar zeldzame bijwerking van het vaccin.
“Als er iets met je hart is, is het wel even eng”, aldus Nuis. “Een enkelblessure is vervelend, maar met mijn hart moet ik nog mijn hele leven doen. Er spookte van alles door mijn kop, de dagen van ziekenhuis in, ziekenhuis uit waren erg onzeker en spannend. Gelukkig ben ik er volledig van hersteld en denk ik er niet meer over na. Ik heb geaccepteerd dat ik er niks aan kon doen en vervolgens gedacht: wat kan ik wél doen om zo snel mogelijk weer fit te worden? Dat bracht me rust.”
–Nu.nl-