De succestrainer wil ook een profielschets voor onkreukbare mensen die verenigingen en bonden besturen, met kennis van en vaardigheden in de tak van sport die ze ambiëren. Verder pleit hij voor ‘enerverende’ competities, omdat volgens hem sterke competities en goed georganiseerde clubs garant staan voor sterke nationale selecties, waarbij topopleiding aan jonge spelers, voor de onderbouw, niet mag ontbreken.

Met deze opsomming in gesprek met de Ware Tijd vat Gödeken een aantal basisvoorwaarden samen die volgens hem nodig zijn om de voetbalsport in Suriname daadwerkelijk die plaats te geven die ze verdient. Hij is niet de eerste de beste. Met Robinhood behaalde hij in 2023 zowel in eigen land als in de regio diverse successen.

Roberto Marcelino Gödeken is op 14 september 1974 in Paramaribo geboren en is opgegroeid in Zorg en Hoop. De wijk die onder meer bekend staat als bakermat van het voetbal voor volksjongens. Hij heeft gevoetbald bij Grantjie Boys, Corona, Dego, Leo Victor en KD ‘92. Bij al deze clubs speelde hij op het middenveld.

‘’Ik had daarvoor een voorliefde omdat die post bij mijn kwaliteiten past. Ik was een technische speler en voelde me lekker in m’n vel. Ik besefte dat op die positie de technische en tactische vaardigheden heel goed tot hun recht kwamen. Die ervaring heb ik later – als trainer – overgedragen aan de spelers van Leo Victor en Robinhood’’.

Zijn extra potentie schreef hij toe aan een goede koptechniek, balvaardigheid, technische en tactische vaardigheden en inzicht. ‘’Die eigenschappen stelden mij in staat probleemoplossend te functioneren’’. Jongens van zijn generatie waren Etienne Remak, Ruben Tobi, Errol Deekman, Steven Moore, Harvey Limon en Ramon Kempenaar.

Zijn carrière als trainer begon als hobby bij KD ‘92. Bij deze club was hij een jaar speler/trainer. Hij vervolgde zijn missie bij Vredenburg Star en Houttuin, Nissaan 42, dat die naar de hoofdklasse promoveerden, Leo Victor als assistent bij de senioren en de jeugd en sedert 2019 bij Robinhood als hoofdtrainer.

In zijn eerste jaar werd ‘Bin’ kampioen en in de daaropvolgende competitie semikampioen. Zijn derde jaar bij de roodgroenen was het zogenoemde ‘Covid-19-jaar’. In 2023 won Robinhood de Concacaf Caribbean Club Shield en daarna de Concacaf Caribbean Cup. Gödeken is ook hoofdtrainer geweest van de voetbalselectie van Suriname tijdens de Inter-Guyanese Spelen, was U20-bondscoach van de Surinaamse Voetbalbond en was drie keer interim-bondscoach van Natio.

Met de U20-selectie van Dego behaalde hij als speler het landelijk kampioenschap. Toen hij met zijn carrière begon, had hij in zijn stoutste dromen niet verwacht historische resultaten neer te zetten als voetballer en trainer.

Door tussenkomst van Ronald Kolf die hij zijn goeroe noemt, begon hij aan de trainersopleidingen toen hij bij Leo Victor zat, waar zijn loopbaan als trainer officieel werd ingeluid. Eerst als trainer bij de jeugd en daarna bij de senioren. Hij heeft bij Kolf, die hij als zijn voornaamste adviseur ziet, advies ingewonnen over zijn verdere trainersloopbaan.

Zijn internationale idool is trainer Pep Guardiola die bij Barcelona de scepter zwaaide en nu bij Manchester City werkt. ‘’Zijn filosofie over voetbal en inzichten maken grote indruk op mij en zijn het navolgen waard’’. Gödeken heeft zich theoretisch verder bekwaamd.

Hij heeft het A-diploma van de Stichting Instituut Sportopleidingen en daarmee de hoogste classificatie op zak, jeugddiploma trainer-coach 3 van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond, en heeft bijscholingscursussen gevolgd. Op voordracht van de toenmalige voorzitter van de SVB, Louis Giskus, heeft hij de mogelijkheden gehad om de Uefa B-cursus te volgen. ‘’Ik heb de voordracht afgezegd vanwege andere inzichten’’, onthult hij tegenover de krant.

Een betaalde trainersloopbaan gaf geen zekerheid in Suriname en hij koos voor zijn baan bij het bedrijf Ercon Staalconstructie, waar hij nu manager is.

Gödeken: «Mijn gezin levert ook een bijzondere bijdrage en helpt de offers te brengen.» De succescoach heeft een dochter en zoon van respectievelijk 25 en 21 jaar. Zijn dochter heeft volleybal gespeeld en zijn zoon voetbal, weliswaar op recreatief niveau.

Binnen het gezin moest er een balans worden gevonden tussen werk en gezin. ‘’Actieve sport werkt verslavend, maar mag geen botsing brengen in de kwaliteit van de beschikbare vrije tijd in het gezin. Je brengt offers, het gezin wordt te kort gedaan … dat is eenmaal zo als je met topsport bezig bent. Dat heb ik ondervonden en ondervind ik nog steeds. Deze keuzes moeten worden gemaakt, maar zijn niet de mooiste. Je zoekt compensatie. Neen, het is niet altijd gemakkelijk’’.

De succesvolle trainer lijkt onvermurwbaar als hem weer wordt gevraagd of hij het trainersvak echt nooit als vaste baan gaat kiezen. ‘’Geen full proftrainer voor mij’’, benadrukt hij. Op de vraag of hij de spelers daarover zal adviseren, antwoordt Gödeken: ‘’Ik denk niet dat ik spelers advies moet geven, omdat zo een keuze dermate ingrijpend is dat de jongens de afweging zelf moeten maken’’.

Hij vindt wel dat mensen met een goede vaste baan een periode van zeker vijftien jaar in acht moeten nemen om te kijken hoe het beroepsvoetbal zich gaat ontwikkelen in Suriname.